मुंबई : मुंबई विद्यापीठाच्या स्थितीला “घरचे ना घाटाचे” म्हणणे अगदी योग्य ठरते. विद्यापीठ अनुदान आयोगाने (यूजीसी) दिलेल्या ऑनलाइन आणि दूरस्थ शिक्षणाच्या संधीचा उपयोग करण्याऐवजी, विद्यापीठ प्रशासन निष्क्रियतेच्या गर्तेत अडकले आहे.
एकेकाळी ८०,००० विद्यार्थ्यांना आकर्षित करणाऱ्या आयडॉल विभागाची अवस्था आज केवळ २४,००० ते २५,००० प्रवेशांवर घसरली आहे. विद्यापीठातील प्रशासकीय अनागोंदीमुळे विद्यार्थ्यांचे मोठे नुकसान होत आहे. “गवळ्याच्या गावात बैल मेली” अशी स्थिती निर्माण झाली असून, कुलगुरू व प्र-कुलगुरू यांची भूमिका “अडले हरी गाढवाचे काम” याप्रमाणे ठरत आहे.
अपयशाची मुख्य कारणे:
1. यूजीसीच्या तांत्रिक सुविधांचा उपयोग करण्यात अपयश:
विद्यापीठाने ऑनलाईन शिक्षणाच्या सुविधा अद्ययावत करण्यात कोणतेही ठोस पाऊल उचललेले नाही.
2. कालबाह्य अभ्यासक्रम:
विद्यार्थ्यांना आकर्षित करणारे, नवे आणि रोजगाराभिमुख अभ्यासक्रम सुरू करण्यात अपयश.
3. निकाल प्रक्रियेत दिरंगाई:
वेळेवर निकाल जाहीर न होणे ही विद्यार्थ्यांच्या नाराजीची मुख्य समस्या आहे.
4. तांत्रिक सेवांचा अभाव:
प्रवेश प्रक्रियेपासून निकाल जाहीर होईपर्यंत तांत्रिक अडचणींना विद्यार्थ्यांना सामोरे जावे लागते.
विद्यार्थ्यांची संख्या घटल्याचे गंभीर संकेत
इतक्या आधुनिक युगात, तांत्रिक सोयीसुविधा मिळूनही विद्यार्थ्यांची संख्या घटत आहे, हे अत्यंत चिंताजनक आहे. यावर उपाय न केल्यास मुंबई विद्यापीठाच्या प्रतिष्ठेला मोठा धक्का बसू शकतो.
ॲड. अमोल मातेले यांची मागणी
राष्ट्रवादी काँग्रेसचे प्रवक्ते व मुंबई अध्यक्ष ॲड. अमोल मातेले यांनी मुंबई विद्यापीठाच्या या निष्क्रियतेवर तीव्र नाराजी व्यक्त केली आहे. त्यांनी विद्यापीठ प्रशासनाला तातडीने सुधारणा करण्याचे आवाहन केले आहे. त्यांची मागणी पुढीलप्रमाणे आहे:
1. कुलगुरू व प्र-कुलगुरू यांच्यावर चौकशी करून जबाबदारी निश्चित करावी.
2. ऑनलाईन शिक्षण प्रणाली अधिक सक्षम व विद्यार्थ्यांना रोजगाराभिमुख करण्यासाठी त्वरित उपाययोजना कराव्यात.
3. विद्यार्थ्यांच्या समस्यांचे तातडीने निराकरण करावे.
4. निकाल प्रक्रिया व तांत्रिक सेवांचा दर्जा सुधारण्यासाठी ठोस पावले उचलावीत.
मुंबई विद्यापीठ हे लाखो विद्यार्थ्यांच्या भविष्याचा पाया आहे. मात्र, सध्याची निष्क्रियता आणि अनागोंदी “नाचता येईना अंगण वाकडे” याप्रमाणे अपयश झाकण्यासाठी पुरेशी ठरत नाही. विद्यापीठ प्रशासनाने “हातचा वासा अन् दुरचा ढग नको” म्हणत तातडीने पावले उचलली पाहिजेत. अन्यथा, विद्यापीठाचा गौरवशाली इतिहास कायमचा अंधारात हरवेल.
